Artikel
Extreem sportief was de Alphense Karin Houweling van nature niet. Na een kennismaking met de Vierde Musketier in 2018 veranderde dit. Ze traint inmiddels al ruim een jaar voor de muskathlon die zij in Zuid-Korea gaat lopen. Niet voor zichzelf, maar voor medechristenen die vervolgd worden in Noord-Korea.
Wat houdt een muskathlon in?
“Een muskathlon is een extreme uitdaging die je lopend, rennend, fietsend aflegt, op een extreme locatie, om geld op te halen voor vervolgde christenen wereldwijd. De organisatie is in handen van 4M (Vierde Musketier), samen met Open Doors. Ik ga naar Zuid-Korea om daar dicht bij de grens met Noord-Korea een muskathlon te lopen voor vervolgende christenen in Noord-Korea. De gedachte erachter is om door de zware fysieke inspanning iets te voelen van het leed dat geloofsgenoten elders in de wereld ervaren, waarbij opgeven geen optie is.”
Hoe ben je hiertoe gekomen?
“Door ziekte was ik in 2018 letterlijk tot stilstand gebracht en ik was zoekende naar mijn ‘bestemming’ als christen hier en nu. Werk had altijd op nummer 1 gestaan, maar door mijn burn-out was ik de betrekkelijkheid ervan gaan inzien. Ik had ineens meer tijd voor bijvoorbeeld mijn gezin en mijn zieke vader. Ook onze verhuizing kon in alle rust plaatsvinden. Het moest zo zijn. In die periode ben ik tijdens een open dag van Open Doors in contact gekomen met 4M en het fenomeen van de muskathlon. Dat was voor mij het antwoord op de vraag waar ik mee rondliep: ik wilde me inzetten voor gerechtigheid en voor christenen die niet zoals wij, in vrijheid kunnen leven.”
Wat ga je doen in Zuid-Korea?
“Ik ga met een groep van 33 mensen van 24 april tot 2 mei* naar Zuid-Korea. De muskathlon die we daar lopen, rennen of fietsen is onderdeel van een programma. We spannen ons daar niet alleen fysiek extreem in. We willen ook Noord Koreaanse vluchtelingen en medewerkers van Open Doors in Zuid-Korea op een andere manier bemoedigen, door te praten en samen te bidden bij de grens. Ik heb de kracht van gebed al diverse keren ervaren en ik geloof daar echt in. Gebeden laten zich niet tegenhouden door hekken of zwaarbewaakte grensgebieden, ze zijn grensoverschrijdend. Juist daarom is het mooi om die bemoediging daar te kunnen doen waar mensen het zo hard nodig hebben.”
Wat wil je ermee bereiken?
“Het besef hier laten doordringen dat er christenen zijn die niet zo vrij leven als wij en dat zij onze steun hard nodig hebben. Wat deze inspanning me verder gaat brengen, dat weet ik niet. Dat ga ik wel ervaren.”
Wat kunnen mensen doen om jou te steunen?
“Ze kunnen mij allereerst sponsoren. Er wordt van mij verwacht dat ik 10.000 euro inbreng voor Open Doors. Ik heb nu 4600 euro binnen, dus ik ben er nog niet. Verder is iedereen welkom op de filmavond op maandag 27 januari in de Sionskerk, waarvoor ik entree vraag. Dan vertel ik meer over wat ik ga doen in Zuid-Korea. De film die vertoond wordt, heet Unbroken, the uncredible true story. Door het verhaal en de boodschap van deze film hoop ik dat mensen zich nog meer bewust worden van de noodzaak om iets te doen. Daarnaast is de evangelisatiecommissie samen met de diaconie bezig om een geheime kerkavond te organiseren. Een indringende ervaring waarbij de vervolgde kerk dichterbij komt dan ooit. Deze avond vindt plaats op vrijdag 20 maart in de Sionskerk.”
En ten slotte, hoe reageert jouw omgeving op jouw initiatief?
“Mijn man zal blij zij als ik weer terug ben uit Zuid-Korea. Mijn kinderen weten wel waarom ik aan het trainen ben, maar zijn er verder niet zo mee bezig. Mensen in mijn omgeving vinden mijn project heel ‘stoer’. Ik zeg steeds: ik doe dit niet voor mezelf, maar om iets te doen in de strijd voor gerechtigheid, voor vervolgde christenen elders in de wereld. Daarom houd ik het vol, want ik had nooit verwacht dat ik anderhalf uur achterelkaar zou kunnen hardlopen zonder te stoppen... Ik ben er nog niet: ik zit nu op 15 km, maar 21 km móet gewoon lukken!”
* door corona is dit uitgesteld tot medio oktober 2020.
Dit verhaal verscheen eerder in Kerken rond Rijn & Gouwe, nummer 2 2020.
